سحر دمیده و بر شیشه می‌زند باران            هوا مسیح‌نفـس شد، به مقـدم رمضان

جوانه‌ها همه دست دعا به شاخه بلند            شکـوفه‌های بهاری به ذکر الرحـمان

وضو گرفته شقایق به جرعه‌ای شبنم            نسیم غرق نیایش، درخت محـو اذان

گل محـمـدی و نـغـمۀ خوش صلوات            نگاه نرگس سرمست همچنان نگران

خـوشا تـلاوت قـرآن به وقـت آمدنت            خوشا دعای سحر در نـمازخانۀ جان

اگرچه زخمی صد داغ کهنه است زمین            نگاه لطف تو کافی‌ست تا بگیرد جان

سلام بر تو که اصل سلام دیدن توست            سـلام بر سـحـرسـتـان اول رمـضـان